Manik Savunmanın Tanımı
Kendini kaygı, suçluluk hissi ve depresyona karşı koruyan kişilerin davranış şekli. Bu davranış şekli şu özellikleri gösterir:
a- Suçluluğu, kaygıyı ve depresyonu inkar etme (denial);
b- Kendilerinde kaygı ve çaresizlik duyguları uyandıran durumları tamamen kontrol ettiklerini hayal etmelerini sağlayan Tümgüçlü Kontrol Düşlem İşlemi (Operation of a Phantasy of Omnipotent Control);
c- Güçleri ödünç alınacak nesnelerle özdeşleşme;
d- Kendiliğin kötü yönlerini ötekilere yansıtma.
Manik savunmalar kişiyi, kaygı ve suçluluktan, karakterdeki yüzeyselleşme ve ötekilerin duygu ve güdülerine empati eksikliği gibi bedeller ödeterek kurtarırlar. Manik savunmalar sadece mani veya manik-depressif psikoz geçiren kişilere özgü değildirler. Kavram Nesne İlişkileri Kuramı'ndan gelir. Fairbairn'e göre, manik savunma, paranoid, obsessif, histerik ve fobik teknikler ego'yu depressif durumdan koruyamadığı zaman devreye girer.
Depressif pozisyonun acısı yaşam boyu yaşanabilir ve çoğu kişide savunmalarla karşılanır. Bu savunmaların en önemlileri mani ve hipomani durumları yaratanlardır (hipomani maninin düşük dereceli olanı olup daha sık karşılaşılanıdır). Manik savunmalar tipik olarak tümgüçlüdürler: "Tümgüçlülük duyumu maniyi ilk ve en çok karakterize edendir; aynı zamanda, mani inkar etme düzeneği üzerine kuruludur.Savunmalar şunları içerir:
İnkar: Tümgüçlülük inkar üzerine kuruludur "her şeyden önce inkar edilen ruhsal gerçekliktir"
Küçültme: Ego kendi içsel iyi nesnelerinden vazgeçme konusunda istekli ve kabiliyetli değildir; fakat öte yandan, onlara bağımlı olmanın tehlikelerinden de kaçmaya kalkışır...İyi nesnelerden onları bütünüyle bırakmadan kopmanın yolu, önemlerini inkar etmekten geçer
Ego, onun için kaygılandığını inkar eder. "Muhakkak ki" der ego, " bu nesne tahrip edilmiş ise o kadar da önemli değildir. Onun dışında kendime katabileceğim bir sürü başka nesne var". Nesnenin bu şekilde küçültülmesi ve ona yönelik nefret, maninin temel özelliğidir.
Kontrol: Aynı zamanda, tüm nesnelerini hiç durmadan kontrol etmeye ve onlar üzerinde hakimiyet kurmaya çalışır. Bu iki sebepten gereklidir:
a- Onlardan duyulan korku;
b- nesneye yönelik onarımın yürütülebilmesi
İdealizasyon: İdealizasyon manik pozisyonun temel bir parçasıdır.
Yukarıda tanımlanan bu düzenekleri geç 1930'larda Klein, o yıllarda verdiği isimle manik pozisyon un temel parçaları olarak tanımlıyordu. Bu düzenekler sevilen iyi nesnelere bağımlılığın yarattığı acıdan ve bu bağımlılığın yarattığı acı sonuçlardan özneyi korur. Fakat manik savunmalar daha başka problemlere sebep olur:
İyi nesne üzerinde sadist kontrolun ve onu küçük düşürmenin verdiği doyum, onun karşısında kazanılan zafer/galibiyet gibi olgular onarım eylemi üzerinde çok fazla etkili olup, onarım eylemindeki "selim çember"i kırabilir. Onarılacak nesneler bu çarpılmanın gücü ile tekrar persekütörlere dönüşebilir...Bunun sonucunda ego tekrar obsessif ve manik savunmalara başvurabilir
Manik ve obsessif savunmaların arasındaki ilişki
Klein, 1940'ta manik savunmaların perseküter kaygıya karşı geliştirilen obsessif savunmalardan evrimleştiğini iddia etti. Bu manada, tümgüçlü kontrolu öne çıkardı ve ona "zafer / galibiyet" (triumph) dedi. Ona göre, zafer/galibiyet, nefret ve tümgüçlülükle yakından bağlantılıydı. Ancak Klein, 1946'da Fairbairn'in etkisiyle obsessif savunmalar kavramını bıraktı. Bu kavram onun yazdıklarında bir daha görünmedi.
Özel Arama
